ในยุคนี้ถ้าจะพูดถึงพระไพรีพินาศ หลายๆ คนก็มักจะนึกไปถึงพระกริ่งไพรีพินาศ ปี พ.ศ.๒๔๙๖ อันโด่งดัง ซึ่งสร้างในวาระที่สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส สมเด็จพระสังฆราชพระองค์ที่ ๑๐ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ในโอกาสทรงฉลองพระชนมายุครบ ๘๐ พรรษา ความจริงแล้วนาม "พระไพรีพินาศ" เป็นนามของพระพุทธรูปศิลาแกะโบราณ ซึ่งมีผู้นำมาถวายพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ตั้งแต่สมัยพระองค์ทรงผนวชที่วัดบวรนิเวศวิหาร ปัจจุบันประดิษฐานในเก๋งน้อย ที่สร้างใหม่ ณ ทักษิณชั้นบนของพระเจดีย์ใหญ่ วัดบวรนิเวศวิหาร พระไพรีพินาศเป็นพระพุทธรูปศิลาแกะ ศิลปะบายน ประทับนั่งแสดงปางประทานอภัย ขนาดหน้าตักกว้าง ๑ คืบ ๔ นิ้ว ประ มาณ ๓๓ ซม. และความสูงตลอดถึงปลายพระรัศมี ๑ ศอก ประมาณ ๕๓ ซม. สมเด็จฯกรมพระยาดำรงราชานุภาพ ได้ทรงมีพระวินิจฉัยในสาสน์สมเด็จว่า "พระไพรีพินาศเป็นพระพุทธรูปแบบมหายานปางประทับนั่งประทานอภัย กล่าวคือมีพระพุทธลักษณะเหมือนพระปางมารวิชัย พระหัตถ์ขวาที่วางอยู่บนพระชานุ" พระพุทธรูปองค์นี้ได้แสดงอภินิหารให้ปรากฏ กำราบอริราชศัตรูที่คิดปองร้ายองค์พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ให้ต้องมีอันเป็นไปและพ่ายแพ้ภัยตนเอง เช่น ในช่วงที่มีเหตุการณ์วุ่นวายในราชสำนัก มีผู้คิดคดกบฏต่อราชบัลลังก์ หลังจากได้พระพุทธรูปองค์นี้มา เหตุการณ์ร้ายต่างๆ ก็คลี่คลาย สามารถจับตัวกบฏมาสำเร็จโทษได้ ฯลฯ พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานนามพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์องค์นี้ว่า "พระไพรีพินาศ" ตั้งแต่นั้นมา โดยมีหลักฐานเป็นกระดาษพับสอดไว้ใต้ฐานมีอักษรเขียนว่า "พระสถูปเจดีย์ศิลาบัลลังก์องค์ จงมีนามว่าพระไพรีพินาศ เทอญ" และอีกด้านเขียนว่า "เพราะตั้งแต่ทำมาแล้ว คนไพรีก็วุ่นวายยับเยินไปโดยลำดับ" หลักฐานดังกล่าวได้ค้นพบเมื่อ เมื่อวันจันทร์ที่ ๓๐ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๐๗ ระหว่างซ่อมแซมพระเจดีย์ ๙๖ ปี วัดบวรนิเวศวิหาร สำหรับเหรียญพระไพรีพินาศ เนื้อทองฝาบาตร ลพ.ยิด นี้ ได้สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ.๒๕๓๔ จำนวนสร้าง เนื้อทองคำ ๖ เงิน ๑๐๐๐ นวะ ๕๐๐ ฝาบาตร ๕๐๐๐ ปลุกเสกในพิธีใหญ่มาก ๆ ที่วัดบวรนิเวศวรวิหาร กรุงเทพฯ ซึ่งเป็นที่ประดิษฐานพระไพรีพินาศซึ่งเป็นพระประจำองค์ของ ร.๔. โดยมีสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชสกลมหาสังฆปริณายก เป็นพระประธานในพิธี ในระหว่าง

ยังไม่ส่ง ข้อมูลยืนยันตัวตน